آموزشگاه تخصصی تصویرگری زیما

مدرسه تخصصی تصویرسازی با حضور اساتید برجسته

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «tasvirgari» ثبت شده است

تصویرگری واقع گرا، مصاحبه با آتمن وایتهورست

تصویرگری واقع گرا

مصاحبه با آتمن وایتهورست

تصویرگری برای مقالات در روزنامه و مجلات، خون جاری در رگ های زندگی کاری بسیاری از تصویرگران است که در ضمن به آنها اجازه ی بهره برداری از فرصت های منحصر به فردی را برای نمایش راه کارها و روش های کاری جدید می دهد. نقش شما در این صنعت و علت اهمیت مشارکت در کارهای تصویرگری سرمقاله برای شما چیست؟

آتمن وایتهورست: کار مقاله عموماً زمین بازی یک تصویرگر است. گرچه مبلغ دریافتی در ازای آن حتی به مبالغی که در زمینه تبلیغات رد و بدل می شود نزدیک هم نیست، کاری شما را تعریف می کنند بدین ترتیب واقعا فرصت بزرگی برای ورود به قلمروهای تازه است. این موضوع از این لحاظ برای من اهمیت دارد که وقت بسیار ناچیزی برای انجام کاری که اجازه ی استفاده از انتخاب های خلاقانه به من بدهد دارم.

ادامه مطلب...
۱۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۶:۵۷ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
خانه هنر زیما

هفت روش برای تصویرگری کتاب کودک

هفت روش برای تصویرگری کتاب کودک (شیوه های پیشنهادی جولی کومینس رئیس انجمن کالدکات برای تصویرسازی در کتابهای کودکان)
مترجم : زمانی،فاطمه
نویسنده : جولی کومینس
پژوهش نامه ادبیات کودک و نوجوان شماره 11 (صفحه 28)

‌ ‌‌‌در‌ انـگلیس‌ راندولف کالدکات‌ Calde cott Randolf (1886-1846)را به عنوان مبتکر تصویرگری کتاب‌ کودک‌ می‌شناسد.این‌ هنرمند انگلیسی‌ برای نخستین بار نقش‌ و تصویر‌ را به عرصه ی کتابهای‌ کودکان کـشاند و چـشم‌اندازی‌ رنگین و خـیال‌انگیز در برابر نگاه تنوع‌ طلب و ستایشگر کودک گشود.

انجمن‌ حمایت از تصویرگران‌ انگلیس در‌ 1938 تشکیل شد که به‌ انجمن«کالدکات» معروف است.این‌ انجمن همه ساله‌ در بزرگداشت ایـن‌ هنرمند تصویرگر،نشان‌ «کالدکات»را به‌ بهترین تصویرگر کتاب کودک و بهترین‌ کتاب‌ تصویری کودکان‌ اهدا می‌کند.

«جولی کومینس»‌ رئیس‌ کنونی‌ انجمن«کالدکات» است.او طی‌ مقاله‌ای در 1996،ضمن‌ ارائهء برخی‌ شیوه‌های‌ تصویرگری کـتاب‌ کودک،به بحث‌ دربارهء تأثیر این‌ تصویرها بـه ذهـن‌ مخاطبان کودک‌ پرداخته است.

«کومینس»به‌ هفت تکنیک‌ تصویرگری‌ اشاره دارد و برای‌ هرکدام مثال هایی‌ نیز آورده است. همان‌گونه که بحث ها و موضوع های مختلفی در متن‌ کتابهای کودکان راه پیدا کرده‌اند، روش های متفاوت‌ تصویرگری نیز جای خود را در این کتاب ها باز کرده‌اند. در هـرزمینه‌ای، طراحی گرافیک به نحوی نفوذ کرده‌ است: در مجله‌ها، تبلیغات، بسته‌بندی‌ها، طراحی‌ اتومبیلها‌ و شیرینی‌ها و شکل ظرفها، طرح های‌ تجاری و تبلیغاتی، تقریبا مهمترین و مؤثرترین عامل‌ پیشرفت هنر تصویرگری بوده‌اند. اسباب‌بازی‌ها هم به‌ نوعی به هنر گرافیست‌ها نیاز دارند، زیرا شکل، ساخت، تولید و بسته‌بندی آنها باید طراحی شود. حتی فیلم های انـیمیشن(نقاشی مـتحرک)سینمایی‌ و تلویزیونی‌ هم رابطه ی مستقیمی با گرافیک، طراحی و تصویر گری دارند.

مروری بر آثار چهار تن از تصویرگران نامی، مراحل پیدایی، رشد و تکامل این هنر را برایمان بهتر آشکار می‌کنند:«لین اسمیت»یکی از پایه‌گذاران‌ تصویرگری کتاب کودک‌ است. او‌ کارش را با انتشار مجله شروع کـرد و طـرحهایش از کتابهای سنتی تأثیر گرفته بود.«اسمیت»با مهارتی خاص و پرداختن به‌ ریزه‌کاریها،طرحهای خوبی ارائه کرده است.

«جرالد مک‌درموت»و«پیتر سیس»قبل از ورود به‌ دنیای کتابهای کودکان، فیلمساز‌ بودند. موفقیت «مک‌ درموت» در‌ تصویر گری‌ به دلیل به کارگیری‌ تجربه‌هایش در‌ زمینهء‌ فیلم‌ بود.«سیس» به عنوان فیلمسازی باتجربه و هنرمند بـه امـریکا دعوت شد تا فیلمی درباره ی المپیک بسازد، ولی طراحی‌ و تصویرگری او را به مسیری‌ دیگر‌ و به دنیای کتاب‌ کودک کشاند.

تصویرگر دیگر «گریس ون‌آلزبرگ» است که قبل‌ از‌ یافتن‌ جایگاه و مقام خود در تصویرگری کتابهای‌ کودکان، سالهای سال پیکره‌تراش و مجسمه‌ساز بود. او نـیز بـا بـه کارگیری مهارتها و تجربه‌هایش‌ به‌ مـوفقیت‌ رسیده‌ است.

نگاهی بـه سـیر تحول هنر طراحی در فیلمسازی، طراحی ابزار، وسایل و بسته‌بندی آنها طی دهه‌های‌ 1930 تا 1950،نشان می‌دهد که بعضی از سبکها و روشهای خاص تصویرگری رشد کرده‌اند و بـعضی‌ نـیز به‌ دلیـل‌ عدم استقبال،کنار گذاشته شده‌اند.

همان‌طور که ادبیات و سبک های ادبی مـحدودیت و ثـباتی‌ ندارند‌ و در طول زمان تغییر و تکامل می‌یابند، در تصویرگری کتاب ها نیز هرروزه از روش های‌ جدیدتری استفاده می‌شود‌ تا‌ حس‌ کنجکاوی کودکان‌ را بیشتر تـحریک کـرده و رضـایت خاطر آنها را فراهم‌ کند. البته پیشرفت‌ صنعت‌ چاپ‌ و بهتر شدن کیفیت‌ تولید آثـار هنری، همچنین اهدای جایزه‌های متعدد از سوی انجمن های گوناگون، در محبوبیت و پذیرش‌ روش های‌ مختلف‌ این هنر و رشد آنها، تأثیر زیادی‌ داشته و دارد.

ادامه مطلب...
۲۴ فروردين ۹۵ ، ۱۶:۲۶ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
خانه هنر زیما

مؤلف / تصویرگر

مقاله زیر از زبان استیو برادنر و ترجمه حمیدرضا کرمی از شماره 30 مجله حرفه هنرمند آورده شده است:

یکی از دلایلی که من آموزش تصویرگری را رها کردم، پیش آمدن این پرسش بود که تصویرگری چیست؟ چگونه می توان مبانی آن را برای دانشجویان روشن کرد؟ و آنها را برای رویارو شدن با چه چیزی می توانم، یا باید آماده کنم؟ اکنون که این مطلب را می نویسم، این حوزه به سرعت در حال تغییر و دگرگونی است.

مطمئن نیستم در حال تبدیل شدن به چیزی است یا وقتی هیاهو آرام بگیرد، چقدر آن تصویر گری حرفه ای را هنوز می توانیم بشناسیم. تهدید دیسک های ارزان قیمت برای از میدان به در کردن بخش های بزرگی از این حرفه، احساس می شود. به نظر می رسد بازار انباشته از هنرمندانی است که دارای سطوح مختلفی از مهارت اند، و همچنین منجر به تفسیر بیش از پیش ضعیف تری از "کیفیت" می شود. بخش های هنری توجه و اعتماد بیشتری را متوجه پرسنل خانگی خود می سازند، تا کلاژهای فتوشاپی را جایگزین تصویرگری کنند. حق الزحمه ی آثار هنری در طول یک نسل، تغییر نکرده است.

من شاهد کار تصویرگرانی هستم که نوآوری بزرگ برای آنها، خارج شدن از چارچوب های این حرفه ای است. پس باید پرسید: برای آنهایی که در این حرفه می مانند یا می خواهند به آن وارد شوند، چه چیزی هنوز به جا مانده تا به آن پایبند بمانند؟

ابتدا با این فرض شروع میکنم که اساسا در تصویر گری عنصر ذاتی وجود ندارد که موجب تفاوت آن از "هنر" شود. می دانم که این تمایز کهنه همچنان غالب و پابرجاست، اما عالم گرافیکی که من می شناسم به من می گوید این یک دیالکتیک نامربوط است، و اغلب کسانی درگیر آن هستند که بیش از همه منافع خود را در پیروی از یک نظم و سلسله مراتب، جزمی و مقرر می بینند. آثار وینزلو هرمر، اندی وارهول، تولوز – لوترک، مارشال اریسمن، بن شان، توماس هارت بنتن، جورج بلوز، جورج گروس و دیگو ریورا، همگی به نحو قانع کننده ای شاهدی بر رد این عقیده هستند. بنابراین، اگر ما هم مثل آنها، "هنرمندان واقعی" هستیم و "هنر واقعی" خلق می کنیم، پس چه تفاوتی ما را به عنوان تصویر گر متمایز می سازد؟

به نظر من این تمایز در محتوا است. آنچه حرفه ی ما را متفاوت و دشوارتر از دیگر فعالیت های هنری می کند، این واقعیت است که ما باید در آن واحد، دست کم دو کار را با هم انجام بدهیم: راه حلی برای همه قسم مسائل رنگی، فضایی، و گرافیکی فرمالیستی پیدا کنیم، و عملا یک روایت هم بسازیم. داستان سرایی، یک پیشه ی فرهیخته، کهن و بسیار مهم برای هر فرهنگی است. تصویرگران واقعا ماهر، موقعیتی مشابه شمن ها، شاعران، نوازنده / آواز خوان های دوره گرد، نمایشنامه نویس ها، و فیلم سازها دارند. آن "محتوایی" که صاحبان گالری ها و منتقدین آن را نادیده می گیرند، اهمیتی ندارد. برای راضی کردن آنها نیازی به شب بیداری نیست، چرا که وقتی حرفی برای گفتن باشد در اثر بیان می شود. پاسخ به آن پرسش، می تواند نیروی پیش برنده ی زندگی تان باشد.

ادامه مطلب...
۲۴ فروردين ۹۵ ، ۱۶:۲۰ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
خانه هنر زیما